Πάνε δέκα χρόνια που ο κινηματογραφικός παραγωγός Λάμπρος Τριφύλλης έκανε πραγματικότητα τη δική του παράσταση "Nixon". Λογικό να έχει εμπνευστεί από ένα φιλμ (τον Μεγάλο Λεμπόφσκι) για το όνομα και την ατμόσφαιρα της ταραγμένης, γύρω από τον αντιπαθή πρόεδρο Nixon, εποχής. Η σάλα βγάζει class και αυθεντικότητα, σε 60's american style, με πανέμορφο μπαρ και μεγάλο χώρο ρεστοράν, που εδώ παίζει στα ίσα με το ποτό. Καλλιτεχνικό στέκι και όχι μόνο -σε κάθε περίπτωση με φανατικό κοινό. "Κρυφό χαρτί", η πόρτα με την επιγραφή Screening Room: γαλλικό στυλ, σκηνή, τραπεζάκια για ποτό και ωραία live γκρουπ.
Ο Φίλιππος Αγιομυργιανάκης έχει φτιάξει μια ενδιαφέρουσα λίστα κοκτέιλ, με ονόματα εμπνευσμένα από γεγονότα της εποχής του Nixon: aperitifs, all-timers, after dinner, brunch favourites -όλα έχουν κάτι να πουν. Σαν το Bitter Dream (αναφορά στη γνωστή φράση του Luther King "Ι have a dream"), με Ketel One, Campari, Punt e Mes, μια όμορφη εκδοχή του Negroni, με αρώματα νεραντζιού και νότες cherry. Ή το τραγανό και πιπεράτο Scandal (αναφορά στο σκάνδαλο Watergate), που πράγματι "σκανδαλίζει" τον ουρανίσκο με σιρόπι τζίντζερ, φρεσκάδα αγγουριού και bitters μέντας…
Στο θέμα φαγητό, ο γνωστός σεφ Marko Rossi κεντάει μεταξύ αμερικάνικου comfort και μεσογειακών πιάτων, με γεύσεις δουλεμένες. Σουξέ το μαύρο burger με φιλέτο τόνου, με ψωμάκι ζυμωμένο με μελάνι σουπιάς, ακόμα καλύτερος ο βουτυράτος σολομός gravlax με yusu, πλούσιο γευστικά πιάτο ο ξινός τραχανάς με γλώσσα μοσχαρίσια, φέτα και αρώματα τρούφας. Το σιροπιασμένο τσουρέκι με κρέμα μαστίχας, πειρασμός. Τα brunch στο Nixon είναι πλούσια και δικαίως θεωρούνται από τα top της πόλης.
Το Nixon της Αθήνας θα λειτουργεί μέχρι τις 27/4/16, και από 20 Μαΐου μεταφέρεται στην Αντίπαρο. Αβέβαιο είναι αν θα το ξαναζήσουμε με αυτή τη μορφή στην Αθήνα.